คำถามที่พบบ่อยเกี่ยวกับระดับที่ตรวจหาไม่เจอ

ระดับที่ตรวจหาไม่เจอ หมายถึง ‘ปริมาณเชื้อไวรัสในระดับที่ตรวจหาไม่เจอ’ หรือเรียกสั้นๆ ว่า ‘UVL’ ซึ่งเป็นคำที่ใช้ในหมู่แพทย์ เมื่อมีผู้ติดเชื้อ HIV ซึ่งได้รับการรักษาที่มีประสิทธิภาพ เมื่อรับการรักษานั้นแล้ว ทำให้ปริมาณเชื้อ HIV ในร่างกาย (เรียกกันว่า ไวรัสโหลด) ลดลงถึงระดับที่ต่ำมาก

ระดับที่ตรวจหาไม่เจอ เป็นคำที่ใช้อธิบายถึงบุคคลที่มีปริมาณเชื้อไวรัสในระดับที่ต่ำกว่า 200 ตัว/มิลลิลิตร

ขณะนี้ มีการตรวจที่มีความไวต่อเชื้อมากขึ้น ซึ่งให้บริการในรัฐนิวเซาท์เวลส์ ห้องแล็บต่าง ๆ สามารถตรวจพบเชื้อไวรัสในปริมาณน้อย ๆ สำหรับผู้ที่มีปริมาณเชื้อไวรัสในระดับที่ต่ำมากได้ โดยต่ำสุดที่ 20 ตัว/มิลลิลิตร

หากชายผู้หนึ่งมีปริมาณเชื้อไวรัสในระดับที่ถูกกดไว้ นั่นไม่ได้หมายความว่า เขาได้หายจากโรค หรือปราศจากเชื้อ HIV แล้ว แต่แค่หมายความว่า การรักษาได้หยุดยั้งเชื้อไวรัสไม่ให้เพิ่มจำนวนขึ้นเท่านั้น

บุคคลที่มีปริมาณเชื้อไวรัสในระดับที่ถูกกดไว้ (น้อยกว่า 200 ตัว/มิลลิลิตร) ไม่สามารถแพร่เชื้อ HIV ไปสู่คู่นอนของพวกเขาได้ แม้ว่าจะไม่ใช้ถุงยางอนามัยก็ตาม

ผลการวิจัยแสดงให้เห็นว่า ไม่มีความเสี่ยงของการแพร่เชื้อ HIV ที่เกี่ยวเนื่องมาจากปริมาณเชื้อไวรัสในระดับ UVL

ผลการวิจัยจากงานวิจัยที่มีกลุ่มตัวอย่างขนาดใหญ่สองเรื่อง ได้แก่เรื่อง PARTNER และ Opposites Attract ระบุว่า ไม่มีการแพร่เชื้อ HIV เกิดขึ้นเลยแม้แต่ครั้งเดียว แม้จะมีเพศสัมพันธ์โดยที่ไม่ใช้ถุงยางอนามัยประมาณ 89,000 ครั้งระหว่างคู่รักเกย์

มากกว่า 90 เปอร์เซ็นต์ของคนที่อยู่ในระหว่างการรักษาจะมีปริมาณเชื้อไวรัสอยู่ในระดับที่ตรวจหาไม่เจอได้ ภายใน 3 ถึง 6 เดือนนับจากวันที่เริ่มเข้ารับการรักษา หรืออาจจะใช้เวลาเร็วกว่านั้น สำหรับบางคน

ประสิทธิภาพในการรักษาภายในระยะเวลานั้น ขึ้นอยู่กับว่าคุณมีปริมาณเชื้อไวรัสแรกเริ่มอยู่เท่าไรก่อนที่คุณจะเริ่มเข้ารับการรักษา ปริมาณ T-cell ของคุณ สุขภาพทั่วไปของคุณ และคุณเคยเข้ารับการรักษามาก่อนหรือไม่

การตรวจปริมาณเชื้อไวรัสแบบใหม่ที่ไวต่อเชื้อมากขึ้นมีให้บริการในรัฐนิวเซาท์เวลส์แล้ว สำหรับบางคน พวกเขาอาจเห็นการเปลี่ยนแปลงต่อค่าการตรวจพบปริมาณเชื้อไวรัสจากเดิมที่น้อยกว่า 20 ตัว มาเป็นตัวเลขใหม่ระหว่าง 20 และ 200 ตัว การตรวจที่ไวต่อเชื้อมากขึ้นนี้ หมายความว่า ห้องแล็บต่าง ๆ ในรัฐนิวเซาท์เวลส์ สามารถตรวจพบเชื้อไวรัสในปริมาณน้อย ๆ ในผู้ที่มีปริมาณเชื้อไวรัสในระดับที่ต่ำมากได้ ซึ่งไม่ว่าจะอย่างไร ก็ไม่ควรนำมาเป็นสาเหตุให้ต้องวิตกกังวล

หากคุณมีปริมาณเชื้อไวรัสน้อยกว่า 200 ตัว/มิลลิลิตร คุณยังคงจัดว่า เป็นผู้มีเชื้อในระดับที่ตรวจหาไม่เจอ ผู้ที่มีปริมาณเชื้อไวรัสในระดับที่ถูกกดไว้นี้ ไม่สามารถแพร่เชื้อ HIV ไปสู่คู่นอนของพวกเขาได้ หากต้องการข้อมูลเพิ่มเติม ให้ปรึกษากับแพทย์ของคุณ

มันเป็นเรื่องที่สำคัญเสมอที่ควรใช้ถุงยางอนามัยกับคู่นอน รวมถึง คู่นอนแบบเป็นครั้งคราวหรือคู่นอนแบบคืนเดียว แม้ปริมาณเชื้อไวรัสอาจอยู่ในระดับที่ตรวจหาไม่เจอ แต่คุณอาจต้องคำนึงถึงเรื่องอื่น ๆ ด้วย เช่น โอกาสที่จะแพร่เชื้อโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ หรือเขาเข้ารับการตรวจนับปริมาณเชื้อไวรัสครั้งสุดท้ายเมื่อไร

มันเป็นเรื่องที่ฉลาดสำหรับคุณทั้งสองคนที่ควรพิจารณาและหารือเรื่องเหล่านี้ เพื่อที่คุณจะสามารถหาความสุขได้ต่อไป

ผลการวิจัยระบุว่า ความเสี่ยงในการติดเชื้อ HIV สายพันธุ์อื่นนั้นยากอย่างเหลือเชื่อ อย่างไรก็ตาม คุณจำเป็นจะต้องพิจารณาความเสี่ยงในการติดโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์อื่น ๆ ซึ่งเป็นกรณีที่ควรใช้ถุงยางอนามัย

ขึ้นอยู่กับว่า คุณอยู่ระหว่างการรักษาหรือไม่ หากคุณไม่ได้เข้ารับการรักษาการติดเชื้อ HIV คำตอบก็คือ ส่งผลกระทบ การติดโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์สามารถเพิ่มปริมาณเชื้อ HIV ได้ ตัวอย่างเช่น การติดโรคซิฟิลิสทำให้มีปริมาณเชื้อ HIV เพิ่มขึ้นอย่างมากและทำให้มีความเป็นไปได้มากขึ้นที่คุณจะแพร่เชื้อไวรัส ซึ่งนั่นคือเหตุผลว่า ทำไมจึงเป็นเรื่องสำคัญในการเข้ารับการตรวจสุขภาพทางเพศเป็นประจำและตรวจปริมาณเชื้อไวรัสของคุณหลังจากที่คุณติดโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์มา อย่างไรก็ตาม สำหรับคนที่กำลังรับการรักษาอยู่ โรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์นั้นดูเหมือนจะไม่มีผลกระทบหรือมีผลกระทบเล็กน้อยมากต่อปริมาณเชื้อ HIV

ไม่ได้ การกินยาต่อไปและปฏิบัติตามการรักษาเป็นกุญแจสำคัญที่จะมีเชื้ออยู่ในระดับที่ตรวจหาไม่เจอ และการยับยั้งไม่ให้เชื้อไวรัสเพิ่มปริมาณขึ้นอีก (ไวรัสทำการแตกตัวเพิ่มขึ้น) ภายในร่างกายของคุณ

หากคุณหยุดกินยา เชื้อ HIV จะกลับมามีผลกระทบต่อระบบภูมิคุ้มกันของคุณ สุขภาพของคุณอาจเสื่อมโทรม และความเสี่ยงในการแพร่เชื้อ HIV ของคุณจะเพิ่มขึ้นอย่างรวดเร็ว นอกจากนั้น หากคุณไม่ปฏิบัติตามข้อปฏิบัติของการรักษาที่กำหนดโดยแพทย์ของคุณ จะเพิ่มความเสี่ยงทำให้เชื้อ HIV ในร่างกายของคุณให้กลายเป็นเชื้อดื้อยาได้

ไม่ตลอดไป ปริมาณเชื้อไวรัสสามารถผันผวนและอาจเกิด “การกระโดด” ขึ้นเล็กน้อยได้ แต่จะเกิดขึ้นน้อยมาก เราแนะนำให้คุณเฝ้าตรวจปริมาณเชื้อไวรัสเป็นประจำ เพราะแม้ว่าคุณจะไม่ลืมกินยาของคุณ แต่ปัญหาสุขภาพอื่น ๆ ก็ยังอาจมีผลกระทบก็ได้

หากเกิดปริมาณเชื้อไวรัสผันผวนขึ้นก็มักอยู่ในระดับต่ำมาก และปกติจะไม่ส่งผลกระทบต่อสุขภาพ หรือความเสี่ยงที่จะแพร่เชื้อ HIV ของคุณ โปรดตรวจสอบกับแพทย์ของคุณว่า มันจะส่งผลกระทบต่อสุขภาพหรือความเสี่ยงในการแพร่เชื้อไปยังคู่นอนของคุณหรือไม่

นั่นขึ้นอยู่กับสถานการณ์ของคุณ คำแนะนำทั่วไปก็คือ ทุก ๆ สามหรือสี่เดือน ทางที่ดีที่สุดคือ ปรึกษาแพทย์ของคุณเกี่ยวกับเรื่องนี้ให้ละเอียดมากขึ้น เพื่อบ่งชี้ว่า สิ่งใดดีต่อคุณที่สุด

มีเพียงประมาณ 1 ใน 300 คนที่ติดเชื้อ HIV แล้ว มีปริมาณเชื้อไวรัสลดลงโดยไม่ได้กินยา ซึ่งคนส่วนใหญ่ต้องกินยารักษาเชื้อ HIV เพื่อควบคุมเชื้อและทำให้ปริมาณเชื้อไวรัสอยู่ในระดับที่ตรวจหาไม่เจอ

ใช่ว่าทุกคนจะสามารถมีปริมาณเชื้อไวรัสในระดับที่ตรวจหาไม่เจอได้ และนั่นอาจเป็นเพราะหลาย ๆ สาเหตุ เช่น HIV บางสายพันธุ์ หรือระบบภูมิคุ้มกันได้รับความเสียหายถึงจุดที่รุนแรง

อย่างไรก็ตาม ในกรณีส่วนใหญ่ หากคุณยังรับการรักษาต่อไป เชื้อไวรัสจะถูกกดให้เหลือในระดับที่ต่ำมาก ซึ่งจะเป็นประโยชน์ต่อสุขภาพของคุณ และจะช่วยลดความเสี่ยงในการแพร่เชื้ออย่างมากเมื่อเทียบกับกรณีที่ไม่ได้รับการรักษาเลย

ในเดือนตุลาคม ปี 2017 มีการแก้ไขพระราชบัญญัติ NSW Public Health Act 2010 ที่ระบุว่า บุคคลไม่จำเป็นต้องเปิดเผยสถานะ HIV ก่อนการมีเพศสัมพันธ์อีกต่อไป

การแก้ไขกฏหมายข้อนี้ ได้กำหนดให้คนที่มีโรคหรืออาการของโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ เช่น HIV ให้ใช้ความระมัดระวังอย่างสมเหตุผลไม่ให้แพร่เชื้อไปสู่ผู้อื่น

ในขณะที่ ‘ความระมัดระวังอย่างสมเหตุผล’ ไม่ได้ถูกกำหนดความหมายโดยพระราชบัญญัติฉบับนี้ และสามารถตีความได้แตกต่างกันขึ้นอยู่กับสถานการณ์ จึงสามารถสันนิษฐานได้ว่า การกำลังรับการรักษาและการมีปริมาณเชื้อไวรัสอยู่ในระดับที่ตรวจหาไม่เจอนั้น เป็นการปฏิบัติตามพระราชบัญญัตินี้แล้ว